„Według wskaźników klinicznych depresję rozpoznajemy jako zestaw objawów. Każdy pojedynczy nie jest podstawą do diagnozy, jednak nie jest też regułą, że wszystkie występują jednocześnie:
Obniżenie nastroju – z przewagą nastroju smutku, ale z domieszką lęku, wstydu, bezsilności, a czasami – ci specyficzne dla nastolatka- agresji (…),
Utrata zainteresowań (anhedonia)- w wyniku deficytu odczuwania przyjemności osoba wycofuje się z aktywności w obszarze zainteresowań, które nie wywołują miłych odczuć jak poprzednio. Pojawia się”wszystko mi jedno „, „nic mnie nie cieszy „, „mam to w nosie „, „to i tak nie ma sensu „.
Obniżenie energii – w wyniku szybkiej męczliwości, poczucia ciężkości i psychicznego poczucia braku możliwości działania osoba popada w swego rodzaju stopniowe zastyganie(…).
Osłabienie procesów koncentracji i uwagi – w wyniku tego dochodzi do zaniedbań, co w konsekwencji dotyka poczucia sprawczości, wartości (…)”czuję się jak skończony debil”(…).
Niska samoocena – może pojawiać się jako konsekwencja ogólnego wycofywania z życia społecznego, co wtórnie nasila stany lękowe.
Pesymistyczne myślenie- twórca terapii poznawczo- behawioralnej Aaron Beck określił je mianem triady depresyjnej, która zawiera:
– negatywny obraz siebie (…)
– negatywny obraz świata i ludzi (…)
– negatywny obraz przyszłości (…)
Myśli i próby samobójcze – kiedy poziom i długość odczuwania cierpienia przekraczają osobiste możliwości (…)
Zaburzenia snu – powodują stopniowe wyczerpanie organizmu, co w konsekwencji prowadzi do dysregulacji cyklu dobowego, a skrajnie mogą wystąpić zespoły urojeniowe i psychotyczne.(…)
Zaburzenia apetytu: 1. zmniejszony apetyt(…)2. zwiększony apetyt (…)
Silne i nieadekwatne reakcje emocjonalne – agresja werbalna lub fizyczna, wybuchy płaczu, nadmierna nerwowość(…)”.
{A.Kozak, R.Bielecki, M.Rzeczkowski: „Nastolatek potrzebuje wsparcia. Zrozum swoje dziecko i bądź po jego stronie”, str. 275-278}
Autorką grafiki jest Marika
